Bir Fayda Ya da Yakınlığını Görmediğimiz Kimselere Karşı İyi Olmak Zorunda Değiliz

Bir fayda ya da yakınlığını görmediğimiz kimselere karşı nasıl davranacağımız konusunda belli bir kıstas yok.

İnsanca, diyorlar; ne anlama geliyorsa…

Ben bunu “zarar vermeme” şeklinde anlıyorum ki bu kadarsa zaten sorun yok, zarar vermiyoruz.

Yardıma ihtiyacı varsa zaten yardım edilir, konumuz normal insanlar…

Geriye “kibar olmak” kalıyor ama kibar olmak iyi olmak değil ki…

Unutmadan, zaten yakınımızsa ayrı tabi…

Bu kimselere; zarar vermeyelim, zorluk çıkarmayalım ve kibar olalım (ihtiyari/kaba değilsek kibarız demektir)

Tanımadığımız veya bir menfaat ya da yakınlık görmediğimiz kimselere karşı davranış şeklimiz “normal davranış”

Normal davranış kendinden bir şey katmadığın davranıştır (ondan bir şey almıyorsam ben niye ona bir şey vereyim ki)

İyilik/iyi insan olmak bir şeyin karşılığıdır, teşekkür etmektir.

Herkese karşı iyi olmak mantıklı gelmiyor.