Bir garip kişi

Ben bir garip kişiyim, eşim var aşığım yok.

Diyar diyar gezerken; kalbimi çalanım çok.

Her anımı aşk ile sevgiyle yaşıyorum.

İçimde tükenmeyen arzular taşıyorum.

Eminim bu arzular her insanda bulunur.

Çok doğal bir duygudur nefes gibi solunur.

Hiç kimse arınamaz bu türlü duygulardan.

Önemli olan husus: Saklanmaması yardan.

İçimden gelen bir ses şunları fısıldıyor.

Ne güzel bir kadın bu ne kadar da hoş diyor.

Ama şuna inan ki kötülük yok içimde.

Bu bir temiz duygudur sözde kalır biçimde.

Sakıncası olamaz açıkça söylenirse.

Temiz düşüncelerle güzelsin sen denirse;

Memnun eder duyanı verilir sana değer

İçinde ard düşünce bulunmuyorsa eğer;

Ama sinsice ise uzak dur o insandan

Sonra pişman olursun doğduğuna anandan.

Sana tuzak kurulur hiç farkında olmazsın.

Düşersin bu tuzağa kolay kurtulamazsın.

MEÇHUL SEVGİLİYE

İşte bu deneyimlerle yolun sonudur derken

Yeni bir yola çıktım bu sabah gene erken.

Dolaştım siteleri bulamadım kimseyi.

Buldumsa da sevmedim hepsi sordu keseyi.

Hepsinde bir bencillik, hepisinde menfaat.

Hiç kimse edemiyor az olana kanaat

Gezip dolaşıyorum her gece bu alemi.

Bazen sohbete dalıp savıyorum elemi.

Ama artık yoruldum bitsin bu arayışlar

Durulsun artık gönlüm yeter bunca yarışlar.

Çıkıversin karşıma uygun neşeli bir yar.

Devam etsin aşkımız ömür bitene kadar.

Düşünmesin hayatın maddi taraflarını.

Atılsın kollarıma unutup etrafını.

Ben kendimi adadım gönlümdeki bu yâre

İnandırsın kendine olsun derdime çare.

Gel seni bekliyor bu garip duygulu şair.

Anlatsın duygusunu geleceğine dair.

Geciktirme çabuk gel bitmeden şu ömrümüz.

Mutluluklar içinde geçsin bütün günümüz

1 Eylül 2008