- Kategori
- Şiir
Bir kendi ve kendindekiler
:(
Saat 02.32
Pencere kenarında oturmuş genç kız bir kendi,
Bir cama yansıyan kendi,
Bir de içindeki kendi.
Üç kişiydiler odada.
Kendi camdaki kendisine bakıyordu o da ona.
İçindeki kendi ise durmadan konuşuyordu.
İçindeki kendi fısıldıyordu
Kendi cama yansıyan kendine haykırıyordu.
O yapmıştı her şeyi, o bile bile yapmıştı.
Kimse değil, kimsecikler hiç değil…
Bir sigara yaktı genç kız.
Karanlığa bir sigara.
Durdu baktı camdaki kendisine.
O da içiyordu.o da ağlıyordu…
Off dediler aynı anda içindeki kendiyle offf
Yine başlamıştı içindeki kendi konuşmaya
Beynini kemiriyordu işte.
Attı sigarayı kız sus dedi sussss
Susmadı içindeki kendi.
Camdaki kendi de yorulmuştu artık.
Ve dondu kız birkaç saniye
Zaten planlanmazdı şimdi yapacağı
Planlasa yapamazdı.
Camdaki kendine baktı
Gözlerini kapadı
Baş aşağı bıraktı kendini boşluğa.
Muazzam yer çekimi onu çekerken
Karanlık bir dehlize doğru
O anda fark etti
Kimse yoktu yanında
Camdaki kendi onunlaydı
İçindeki kendi onunla
Ölümün kollarına atlarken bir onlar yalnız bırakmamıştı…
Kimse bilmeyecekti nedendi niçindi
Manşetteki olayın üç tanığı vardı sadece
Pencere kenarında oturmuş genç kız bir kendi
Bir cama yansıyan kendi
Bir de içindeki kendi.
Onlar da çoktan ölmüşlerdi…