Bir köle asla kızdırmak istemez efendisini.

İncitildim…

Belki haklı belki haksız yere bilmiyorum … İncitildim, yerimi bilemediğimden nerde duracağımı bilmememden oysa ben eski çağlarda kaldı biliyordum sınıf farkı ? Burjuva her zaman burjuvaydı aslında değil mi ? Kandırıyorlardı bizi… Aslında kölelerinde yürekleri vardır bilmezler mi ? Hiçbir köle bir burjuvaya mektup yazamaz mıydı ya da onu o bilmese de paylaşamaz mıydı eskiden de ? Ah burjuva neden bu kadar yüksektesin ki … Derdi tasası sen değildin aslında o kölenin bilmez misin ? Sadece içinden sana güzel şeyler yazmak gelmişti… Hiçbir köle kim olduğunu anlamamıştı halbuki … Sen asil burjuva hiçbir köle senin unvanın nedir bilmiyordu … Bildikleri de bir şey yoktu aslında sadece onlardan birinin hayalindeki biriydi gördükleri bildikleri… Bu kadar kızmamalıydın halbuki sende insandın benim gibi … Sen güzel burjuva giydiğin güzel entariler, unvanın, paran, gösterişin, tapınağın sarayların senin olsun … Kölenin gözünden bak bir kendine hiç seni tanımayan birinin gözünden …

Kızmak endişelenmek yerine mutlu ol bence hiçbir köle hiç bir burjuvayı gerçekten sevmez çünkü… Kızma endişelenme mutlu ol hiçbir köle efendisine gerçekten saygı duymaz çünkü. Kızma endişelenme mutlu ol hiçbir köle bir burjuvaya gerçekten burjuvaymış gözüyle bakmaz insan gibi de görmez çünkü nefret eder eğer bir köle sizi sevip size iki satır yazdıysa kızmayın, küsmeyin, bağırmayın, asmayın, kesmeyin çünkü bir köle bir burjuvayı sevdiyse gerçekten sevmiştir yoktur içinde bir kötülük... Sevmiştir belki siz onu görmesenizde o sizi sınıfsız mekansız düşünmüştür kızmayın burjuva çünkü o köle asla kızdırmak istemez efendisini.