Bir nefer gibi

Serilmiş gençliğimiz yollarına hayatın

Aş uğruna, iş uğruna, eş uğruna.

Bakınca bir gün aynaya

Siz de anlarsınız veda ettiğinizi siyaha.

Pupa yelken giden yılların ardından

Sizler de anlarsınız kardeşlerim.

Hele dur dur demek ne mümkün hayata.

Biraz yavaşlasana demek ne mümkün!

Adeta birer tayfası olmuşuz,

İstesek de istemesek de

Gönülden o geminin

Kimi zamanlar sakin olmuş deniz.

Bahtımıza ne gelmişse çekmişiz

O masmavi denizden heyecanla, sevinerek

Oltamızın ucuna takılanları

Aş etmişiz.

O günlerin tadı hala damaklarımızda.

Issız limanlar, o güzelim koylar,

Limanlarda varsa eğer bekleyenleriniz

Özlemleriniz olmuştur yıllarca.

Bazen de hırçınlaşan denizde

Çatırdayan omurganın seslerini adeta duyarken

Kulaklarınızda.

Hep serap olmuştur size

Sakin koylar, kuytu limanlar uzaklarda.

Kalpleriniz çarpmıştır sanki duracakmışçasına

Değil mi ?

Bu defa yine bizden yana olmuştur şansımız.

Çok şükür demek için Allaha ellerimizi açmışız.

Bakar olmuşuz,

Daha farklı bakar olmuşuz hayata

Bundan böyle.

Başka zorlukları aşmaya yollanmışız bile,

Arkamıza bakmadan.

Yaşam savaşında birer nefer gibi

Kıyasıya döğüşürcesine.

Yaşamayı istiyorsak
Pes etmeden.

Yılların götürdüklerine güle güle

Demeliyiz gönülden.

Getirdiklerine de katlanıp hoş geldiniz

Diyebilmeliyiz tebessümlerimizle.

Fikret Dündar