- Kategori
- Aile
Bir ömrü kutluyoruz...
Iki Ziya Dayi
Yil 1975. Sirilsiklam asik oldugum guzel, "Ya beni babamdan istetirsin, ya da gorusemeyiz..." deyiverdi.
Bizim pacalar tutustu. Taa Sivas'larda ki ana babayi Istanbullara cagirmak isimize gelmedi. Gittim, dayim ve yengeme yalvardim:
- Elinizi eteginizi opeyim, ne olur? Ne olur bana bu kizi isteyin...
***
Biz nisanlandik, ama evlenemedik.
Dayim ve yengem, esimi de cok sevdiler.
Istanbul'da otururken coluk cocuk ziyaretlerine cok gittik.
***
20 yildir buralara takildik kaldik! Arada bir telefonla gorustuk:
- " Ne zaman geliyorsunuz?"
Bir turlu gelemedik. Buralardan gidemedik...
***
Bugun bir ömrü kutlama zamani. Yine uzaklardan...
Dayimi kaybettik.
***
Sevgili Yenge, Kadriye abla, Hakki Abi, Sevgili Sazimet, Sevgili Ismet, Sevgili Hikmet;
- Sizlere uzun omurler dileriz. Basiniz sag olsun...
***
Buralarda; "dostluk" uzerine yazdigim bir yazida, Iki Ziya'nin fotografina yer vermistim.
Solda; Esref Dayimin oglu Ziya, sagda dayim Ziya...
LINK:
http://blog.milliyet.com.tr/kendine-bir-dost-tutmus-/Blog/?BlogNo=4174