- Kategori
- Aşk - Evlilik
Bir ömür sensiz geçsin.
Seneler geçti, sana karşı çok öfkeliydim , şimdi ise sadece sana acıyorum, ne seni seven kalbimi gördün, ne de gözlerimdeki sevgiyi.
Yalnızlık benim içimdeki sevgidir, dalında çiçektir, güldür, tek kalmış yapraktır. Rüzgarın, yağmurun, kar'ın koparamadığı yalnızlıktır.
Seneler önce çocukluğumun iki bağda, (Erkilet) iki şehirde on dört çocuk ve sekiz büyüğün birlikte yaşadığı o coşkulu sevinçlerden geriye kalan şu an ki yalnızlığım.
Bir mahalle dedikoducu kadının aynısını yapmaya kendisini haklı çıkarmak için, hala onu seviyor deyişi. Uykusunda kalkıp kendisini tokatlayıp uyuduğunu, kendisini sevmediğini, başına bela olduğunu söylediğini...
Evet onu hala sevdiğimi, senin bu sözlerin gerçekleri görmemi sağladı, senin bir hiç olduğun bu sözlerle kalbime beyaz karanfillerle yazıldı, anladım ki seninle boşuna yıllarımı harcayıp, bir ömür avuçlarımın arasından şu pınarları gibi kayıp gitmişti.
Notlarımdan.
Sevgiyle kalın.
Ohannes