Bir sessiz çığlık

Daralıyorum da yok olamıyorum, düşünüyorum da ben gülemiyorum,

Ben sende sıradan biri, sen bende bulunmayan bir iliktin,

 Söyle bana ömrümü iliklediğim neydi onda bulup da benim sana veremediğim?

Ben benim olmayan bir insanı kaybettim diye üzülmüyorum, ben benim olmayan bir insanda kendimi kaybettim diye üzülüyorum. Demiştim ya hani siz sakın kaybetmeyin gülüşlerinizi, kaybetmeyin benliğinizi.. Gülüşlerinizi kaybederseniz, benliğinizi de kaybedersiniz ya hani. Duygularım anestezi altında benim, her şeyi görüyorum, her şeyi duyuyorum ama hiçbir şey hissetmiyorum ve artık ''Yaşamak'' denen ölümcül bir hastalığım var benim.

Güçlüyüm, kırgınım, hissizim ve sevdiğim adamın yabancısıyım. Ondandır bütün eksikliğim ve sen beyaz sandığım adam! Anlamıyorum sen hangi gökkuşağının beyaz rengisin? Kahretsin nasılda böyle herkesleştin! Ben seni küçücük kalbime sığdırdım da sen beni nasıl koca hayatına sığdıramadın Gidişimi uğurladın bir ''Sessiz Çığlık ile...''