Bir Vakit

Bu sefer çok derinine indim kalbimin. 

Lafı dolandırmaya gerek yok, orada seni aradım. 

Üzerinden yıllar geçen bir ev sakininin... 

Huzuruna geldim, kendim olamadım. 

Odalarında dolaştım bomboş bir evin 

Toplanmış eşyalar buldum, yazılmış notlar 

Giderken keşke bunları da yanına alsaymışsın 

Özde biriken sözler, gözden taşan yaşlar... 

Sana geldimdi kendimi de bulacağımı sanarak 

Bir yerde unuttum bir bütün benliğimi 

Dileklerimle beraber astım gençliğimi dallara 

Kendimi asmışım bilmeden, sebebini de bulamadım... 

Dolandım sonra çıkıp etrafında tavaf eder gibi 

Baktım durdum bir yangının izlerini sürer gibi çokça 

Yüz sürdüm, el sürdüm, diz sürdüm toprağa 

Dinledim sonra da, sesini duyamadım. 

Bir hikaye anlattılardı bana aşk namına 

İndim bir paslı merdivenden derin bir kuyuya 

Dünyayı bellemiştim kaldım karanlığında 

Karardım kendim de ama, isini bulamadım.