- Kategori
- Blog
Bir varmış bir yok muş…

Hikâye, hep böyle başlar… Ben de öyle yapacağım…
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde bir “MUMCU” varmış ülkede…
Niye “MUMCU” demişler deseniz, orasını bilmem, ama yaktığı “MUM”, ortada dolaşıp “Adam gibi adamları” aradığını ve bunun için de hayata her şeyini verdiğini biliyorum, şahsen tanımadımsa da…
Bir kez telefonla konuştum, bir yazımdan dolayı…
Bugün, tesadüfen öğrendim…
Açıkçası içim yandı, yüreğim burkuldu…
Şu saatten sonra denecek ne kaldı ki geriye…
O’nu bire bir tanıyamamanın üzüntüsü ise ayrı bir şey… Çünkü elinde “MUM”, sokak sokak “Adam gibi adamları” arama uğraşısı her babayiğidin harcı değildir.
Satırları yazarken, arada bir sayfasına gidip bakıyorum, bakabiliyorum sadece…
Ruhun göklere erişin Mustafa MUMCU…
Yerin, yurdun cennet olsun…
Melekler yanında dursun hep…
xxx
Ölüm zor mu?
Değil, ölenin arkasında saf tutmak zor…
İzmir’de bu görevi yapan arkadaşlarımıza teşekkür ediyorum…
Özellikle Sayın Gülgün KARAOĞLU kardeşimize teşekkür ediyorum ve beni onunla görüştüren Arif ÖĞÜTÇÜ kardeşime…
Milliyet Blog ailesine, Sevgili Mustafa’nın ailesine…
Başsağlığı dileklerimi iletiyorum…
Çünkü daha başka bir şey yapamıyorum…
01 ARALIKI 2009