- Kategori
- Şiir
Bir varmış bir yokmuş

ben hep böyleydim senden ötürü sanma
seni hep o sıcak
o şefkatli halinle hatırlamak isterdim
senden esmezdi karayel
olmasan da hep vardın ya
görmesem de bakardın
çağırmasam da koşardın
ben ağlasam sesin titrer
gülsem gözlerin gülerdi
içinde yaralı bir kuş
kanadın olmak isterdim
sönmüş belki de hiç yanmamış ateşin olmak
ama.....
aşk oyunu oynayacak yaşı geçmiş
çoktan büyümüşüz be
anlamamışım
en soğuk rüzgar da sen
en sert kaya da
hiç olmayan
hiç bakmayan
baksa da görmeyen
koşsa da gelmeyen
bir varmış bir yokmuş değil
hiç yokmuşsun sen