Bir zamanlar kelliğe savaş açmıştım..!

Yorucu bir gündü. Sınav kağıtlarını okumak çok yormuştu beni. Bir ara telefonum çaldı. Arayan annemdi:

*Efendim anne..!

-Oğlum HBB televizyonunda bir saç bakım uzmanı çıktı. Yaptığı tedaviyle saç çıkarıyormuş. Hastalarının tedavi öncesi ve sonrası fotoğraflarını gösterdi. Kel olan yerlerden resmen saç çıkarmış. Bu kanal senin yolunun üzerinde değil mi? Geçerken alıver adresini.

Ulusal bir kanalda çıktığına göre bu herhalde bir şarlatanlık yoktur diyerek üniversiteden çıkınca TV kanalına uğrayıp adresi aldım. Sonraki haftasonu arkadaşım Burak' la beraber yola düşmüştük. Anadolu yakasında Şaşkın Bakkal' da bir apartman dairesine ulaştık. İçeri girince manzara bize çok enteresan geldi. İçeride bay, bayan bir sürü insan vardı. İlginç olan insanların kümeler halinde bekleşirken rüzgar kafalarına gelecek şekilde habire yelpaze sallamalarıydı. Diğer bir grup daha da büyüleyiciydi. Büyükçe bir vantilatörün etrafına toplanmış insanlar kafalarını bu alete çevirmiş bekleşiyorlardı. Burak ve ben anlam veremeyip birbirimize bakıyorduk:

-Bu ne abicim, yanlış yere mi geldik?

Derken ilgili saç bakım uzmanıyla tanışıp muayene için koltuğa oturmuştum. Hanımefendi saçlarıma bakar bakmaz hemen teşhisini koydu:

-Çok yağlı bir saç deriniz var; bu zamana kadar bu saçların kalması bile mucize. Bir an tedaviye başlamamız gerekiyor.

Sonra tedavinin detavlarını anlattı. Tedavi esasıyla tıkanmış saç gözeneklerine ulaşıp onların tekrar aktif hale gelmesini hedef alan tamamen bitkisel malzemelerle yapılan bir uygulamaydı. Sonuçlar gerçekten ortadaydı. Daha önce gelen insanlara ait fotoğraflar ve orada konuştuğum insanlar bunu doğruluyordu. Derken vakit kaybetmeden ilk seansa geçtik.

Öncelikle içinde belirli bir oranda bildiğiniz gazyağı olan bir sıvı kafama sürüldü. Bu sıvının etkisiyle saçlarım yumuşacık olmuştu. Ardından içinde topraktan çeşitli baharatlara kadar bir sürü maddenin olduğu bir çeşit bulamaça geçildi. İşlem bitince bayanlara perma yaparken kullanılan ısıtıcılara benzer bir ısıtıcının altına geçip havluyla sarılmış bir kafayla bu tür aletin altında tam yarım saat bekledim. Bulamacın içindeki biberden olacak ki kafamda inceden inceye sızılar hissetmeye başlamıştım. Acı çok yoğun olmadığı için pek aldırmıyor:

-Bu acı yüzünden mi habire kafalarına yelpaza sallayorlar, ne var bunda..!

diye düşünüyordum. Yarım saatlik sürenin ardından görevli bir bayan beni alıp banyoya götürdü ve saçlarımı bir güzel yıkadı. Ben herşeyin bittiğini zannederken yanıldığım ortaya çıktı. Bir başka uygulama daha kalmıştı. O da, zaten sızlamaya ve hassaslaşmaya başlayan bu kafaya "ısırgan otundan yapılan bir sıvı sürmekti". Aman ALLAH' ım yazarken bile aynı acıyı tekrar hatırladım.

Lütfen kafanızın küçük küçük kesikler yüzünden acıdığını ve bu kesiklere sizin tentürdiyot sürdüğünüzü düşünün. İşte bu acının yaklaşık tanımı bu. Acıdan koltuğa yapışmıştım ama erkekliğe laf getirmemek için direniyordum. Görevli kız:

-Tamam..!

deyince yerimden mermi gibi fırladım. Nereye mi? -Vantilatör sevenler- grubunun en başına; bir yerden kaptığım yelpazeyle de ilave bir rüzgar yapıp hava akımında nirvana seviyesive ulaşmıştım. O halimi görmeliydiniz. Gören biri vardı: Burak. Bir köşede gülmekten yere yığılmış bana bakıyordu. Bu nasıl ateştir, anlamamıştım. Ancak bu acı öyle kolay kolay geçmiyordu. Ya eve dönerken benim halim. Düşünün Boğaz Köprüsü' nde giden bir araba ve camdan dışarı çıkmış bir kafa.

Çok inatcı bir kişiyimdir. Bu acılara çeşitli ağrı kesicilerin desteğiyle tam dört ay dayandım. Gerçekten üç aylık dönemin sonunda azalan alanlarda saçlar güçlenmeye ve daha önce giderek kelleşen bölgeler giderek kapanmaya başladı. Sonuç harikaydı. Şu an varolanlar bu tedavinin ürünü. Sonrası askerlik. Şu an durumun oldukça parlak, ancak yalan yok; aynı acıları bir daha göze alamam.:))

Hoşcakalın..