Bırak yıkansın kederlerim

Yağmurlar yağdırmıştım,
Kovalarken fırtınalar nemli havasını
Islak gönlümün.
Merhamet dilemiştim sevgiliden
Türkülerin diliyle, dalarken
Sonsuzluğa düşüncelerim.


Ardından bırakılan, umut kokan
İzlerinle yetindim,
Susuz kalan toprak gibiyim.
Kırıp geçen tufana bir şafak vakti
Zalimce yenildim !


Bir çileydi sevmek
Kudretsiz, yenik ve titrek
Boşuna harcadığım yıllar.
Açıkta kalan keder,
Cehennem çizgisine hükmeder.


Mutsuzluk olacaksa oralarda adı,
Akıyorken yokluğun ömrümeince ince.
Küllenmiş ve ıslak kalacaksa tadı,
Kurarken köprüleri cehennem çizgisinde.
Bırak yıkansın kederlerim;
Kurumuş bir nehrin, ölümsüzlük
Türküsünde.


23.06.2004 / "Bir Sihirdi o"