- Kategori
- Şiir
Bire dost

Bire dost
Bire dost, ha bire dost
Beni ettin anlatmadan akıllı deli
Kendin oldun dürüst, birde veli
Bire dost, ha bire dost
Dost dedin, tamam dedim
Hemen dostun peşinden geldim
İyidir deyip destek verdim
Bire dost, ha bire dost
Kendimle bir sürükledim
Bire dost, ben az mı geldim
Arkadaşımı da düdükle din
Hani gelecektin, niye gelmedin
Yaşım kırktı bir anda kırk beş oldu
Dertsiz başım bin dertle doldu
Saçım kalmadı ağardı soldu
Bire dost, hani dürüstlük yoldu
Dadaş soylu bu, bilir misin huyunu
Saydık tek - tek sülaleni soyunu
Gelirse içecekmiş soğuk suyunu
Bire dost, şimdi yoluyummu tüyünü..
Moraller yok oldu, sıfır ettin
Geliyorum deyip te gittin
Hani sözün, nerde kaldı ne ettin
Bir daha mı? tövbe! beni deli ettin..
Bir kaç kişi demişti üçkağıt kokuyor
Denk getirirse hesabı takıyor
Eleyip beleyip elini yakıyor
Bir daha? sen gör kim bakıyor..
Çet leşe-çet leşe aşk doğar oldu
Doğruluk artık hep yalan oldu
Teklemen geldi beni buldu
Sözde dürüstlük, ileri tam yoldu...
10/05/2008
Yaşar Türkmen