Biri de iyi bir şey söylesin

Yalan söylemek gerekir bazen.. ''Üzülmedim'' dersin sessizce, sırf karşındakine belli etmemek için... 

Tabi mutsuz olman gerekirken, ya da o an mutluluğun zıt düştüğü durumda umursamaz davranmayı kastetmiyorum.. Babası yoğun bakımda olan bir insanın facebookta babasına duygulu sözler yazıp aynı zamanda da süslenip gezmesini algılayamıyorum da.. 

Bu anlattığım bir arkadaşım.. Onun durumuna yorum yaparken duyduğum bir cümle hep delirtti beni. 'Kimsenin içini bilemezsin yargısız infaz yapma' dedi bir hemşire ablamız. Ama bu kadar da rol yapılmaz ki!!!.. 

Bazen bende rol yapıyorum ama abartmaya gerek yok. Etrafta zırlamazsın, ama holayıp zıplayarak da gezmezsin yani!.. 

Bu aralar iyi bir haber duyamıyorum. O yüzden etrafımdaki dertsiz insanlar eğreti görünüyor gözüme. 

Hastanede çalışıyorum ama alışkın değilim aynı anda bu kadar tanıdığın hastalıkla, ölümle savaşmasına.. 

Duygusuz olamıyorum.. 

Babama yalvarıyorum günlerdir git bi hasteneye de kontrolden geç diye.. Ama işlerin hafiflemesini bekliyoruz.... 

Mutlu olalım tabi. Gülelim hep. ama onca acı içimizdeyken, onca insan kötülükle boğuşurken kandırmayalım kendimizi..