Birleşmiş Milletler günaydın!

Amerikan kökenli finansal kriz, yavaş yavaş etkisini azaltırken, bizdeki reel krizde en küçük bir kıpırdanma yok.

İşsiz sayımız hala artmaya devam ediyor.

İnsanlar işsizlik parasından yararlanmak için başvuruyorlar. Ancak cevap alamadıkları için, arkadan gelenler başvuru yapmıyor.

Ancak ülkeyi yönetenler ve yandaş medya, bu durumu kriz sona eriyor diye değerlendiriyor.

İşsizlik fonunda biriken o kadar parayı neden elde tutarlar? Hiç aklım almıyor!

Yoksa bu işsizlik fonunda birikenleri, Sosyal Devlet olmanın gereği(!) olarak, seçim öncesinde kömür vs. mi dağıttılar?

Bu arada IMF’yi devreye sokup, anlaşmaya yakınız tarzı açıklamalara devam ediyorlar. Demek ki IMF’nin isteklerinin büyük çoğunluğunu kabul ettiler.

Tamam, IMF ile anlaşalım da, bizdeki kriz finansal olmadığı için, IMF reel sektördeki krize ne gibi bir çözüm bulabilir ki?

Ülke içinde bu tip ekonomik veriler konuşulurken, bu kez de Birleşmiş Milletler devreye girip, kriz ile ilgili açıklamalara devam ediyor.

Ne diyor BM hazırladığı raporda?

BM raporunda, küresel politikaların başarısızlığı durumunda 2010 yılının da durgunluğa gebe olduğunu belirterek, işsizliğin ikiye katlanma riskinden söz ediliyor.

Bizce bir sakıncası var mı? Sanmam! Biz çoktan ikiye üçe katladık işsizliğimizi!

BM Raporunda, ekonomik krizin gelişmiş ülkelerde başlamasına karşın daha çok gelişmekte olan ülkeleri etkilediği belirtilirken, (Günaydın) BM'nin küresel düzeyde ekonomik büyümeyi teşvik eden önlemlerinin başarıya ulaşması durumunda 2010 yılında orta düzeyde ekonomik toparlanmanın görülebileceği belirtilmiş.

Biraz erken olmadı mı?!

Ancak; raporun devamında: Küresel düzeyde alınan uyumlu politikaların başarılı olmaması durumunda küresel ekonomik durgunluğun 2010 yılında da sürebileceği ve işsiz sayısının 100 milyonu bulabileceği uyarısında bulunmuş.

Şimdi Birleşmiş Milletler denilen ve birkaç ülkenin güdümündeki bu topluluğa sormak lazım. Siz bu zamana kadar Mars’ta mı yaşıyordunuz? Ekonomik krizi yeni mi fark ettiniz?

Hamdolsun ki kriz bizi teğet geçti!

Eğer ayaklarımız yere sağlam basmayıp, biraz yalpalayacak olsak, şimdiye çoktan bittiğimizin resmini görürdük!

Krizle birlikte işsiz sayımızdaki artış ve Sanayi üretimimizdeki düşüş, kendi çapında rekorlar kırsa da önemli değil.

Böylesine yüksek dereceden bir kriz atlatılırken, biz demokrasinin gereği(!) seçimleri yaptık. Ve alnımızın akı ile çıktık.

2009 yılının ilk üç ayında bütçe açığımız yüzde 196 açık verse de pek bir önemi yok!

Yurda ampulün ışığı yetiyor!