Bitti de kurtulduk!

Hayırlısıyla bir sevgililer gününü daha atlattık arkadaşlar! (erkek Milletine söylüyorum!)

Vahşi Kapitalizmin bu yönünü sevmiyorum!

Daha dünkü çocuk bile akıl veriyordu bana!

“Ne alacaksın anneme baba?”

Ertuğrul Ata!

“Oğlum masraf zamanı mı? Abin para ister şimdi! Sen de okula başladın bugün! Para kesmiyoruz burada!”

Pazar gününden başlamıştım!

“Bu ay tasarruflu olmalıyız hanım! Ben de erken yatarım. Fazla elektrik harcamayız! Çayı da az içerim!”

“Sigarayı da bırakırsın!”

“Olmuyor görüyorsun! Kaç kez bıraktım! Ama azalttım biliyorsun!”

Benim yaşımda birinin hediye mağazalarında görünmesi garip kaçar arkadaşlar!

Tanıyan çıkabilir!

“Ooo Ahmet Abi, hayrola Abi!”

“Hayır!”

“Ne bakıyorsun Abi? Yardımcı olalım!”

“Sağ ol, ufak çaplı bir hediye bakıyorum da!”

“Kim için Abi?”

Ne desem inanmazlar!

Önce kızım duyar! O biraz abartır, eve gelene kadar deve olur bizim hediye!

Tabi eve pire gelince çıngar kopabilir!

Bu tip sıkıntılara meydan vermemek için o tip yerlerde görünmemek lazımdır!

Bu tip korkuları olanlara anneler gününü tavsiye ederim!

Ben geçen yıl yalandan Adapazarı’na gitmiştim! (aramızda kalsın!)

“Gideyim de anamın başında Fatiha okuyayım!”

“Ben de geleyim! Gece rüyama girmişti rahmetli!”

“Ben senin yerine okurum hanım! Sen evde kal!”

Gelirken de hacı takkesi almıştım kendime! İnansın diye!

“Mezarlığın girişinde takke satılıyordu! Almadan edemedim!”

“Köyün mezarlığında!”

“He yahu!”

Vahşi Kapitalizm bozdu bizi arkadaşlar! (erkeklere diyorum!)