Biz hiç yaşamadık!

Başını göğsüme yasladığın zamanları yad ettim

Daha dün gibi

Ağacımız duruyordu yerinde

Usuldan esen rüzgara teslim olmuş

Şarkılarımızı fısıldıyorlardı

Yıllar geçmiş ne gam

Yıl ne ki

Yarım asır ne fark eder o günkü gibi

Çakılı kalmış sevda ağacına

Gelecek

Düş

Umut

Yarın

Ne

Ne söylersen söyle

Sen oradaydın!

Ben oradaydım!

Boşuna yok yok deme

Sıcaklığını unutmadım

Unutmadım boynumdaki morları

Sevdanın çentiği gibi taşıdım taşıyorum

Ah ben ne geri kafalıyım

Hala

Aşktan söz ediyorum

Nefesini boynumda hissederken

Ergenlikten yeni çıkmış bir delikanlı değil

Sevdaya tutsak yüreğimle

O

Ağacın yapraklarındayım şimdi

Yıllar sonra

Anladım!

Çoluk çocuğa karışmışsın boynum kıldan ince

Ama

Söyle istersen kabahatin çoğu sende

“elimi tutma”

“bi gören olur”un

Kaçınılmaz sonucu bu

Ne söylesem boş

Aşk

Sevda

Adına yazdığım şiir olsa da

Boş

Boş

Biliyorsun!

Kabuk bağlamış yaraları

Kanatmanın ne yararı var desem de umurunda değil

Ve buna aşk diyorlar

Biliyorum

Biliyorum

Ama

Ne faydası var

Ne faydası var

Ağacımızın dalına kırlangıçlar yuva yapmış

Sen yoksun

Ben yokum

Nasıl aşk bu!

Bak sana söyleyeyim

Yitiğiz biz!

Yokuz!

Yokuz anlıyor musun?

Şimdi hak etmediğimiz bir sevdanın

Bedelini ödemediğimiz için

Yarasını kaşımaktan başka

Ne biliyoruz söylesene

Yokuz!

Sanki hiç yaşamamışız

Gibi

Ağaçlar şahit

Kuşlar şahit

Şu pas paye batan güneş tanık

Şimdi bu aşk mı?

Vallahi yüreğine sor

Yanıtı malum biliyorum

Yüreğine sor

Hak etmedik!

Bedel ödemeyi göze alamadık

Şimdi tortusuna

Yalan da olsa başkasının

Yaşadığı aşkların tortusuna bakacağız

İçimizde derin mi derin bir acı

Kızımız olsaydı

Oğlumuz olsaydı

Kim bilir kim bilebilir

Nasıl olurdu diye

Yanıtsız soruların

Prangasında

Tutsak

Çaresiz

O

O ağacın altını

Hayıfla anacağız

Bırak

Yok say

Biz hiç yaşamadık

Sırrımız olup saklı saklı kalsın

Biz hiç yaşamadık

Ne oğlumuz

Ne de kızımız oldu

Yaşamadık

Yaşayamadık…