Biz Olmak

 Susuyoruz.

Öylesine alışmışız ki içimizde büyüttüğümüz yalnızlığımıza.

Bırakmaya korkuyoruz.

 Üşüyorum; alev alev.

Kalbime sığmıyor aklımdan geçenler.Mevsimler değişiyor.

Artık büyüyorduk.

Ufuk çizgisi hep maviydi.

Gün batımı turuncu ve kırmızı..

Ve sen yine bilmiyordun.

Sevinçlerim oluyordun ara sıra sen yine bilmiyordun.

Günler geçti herhangi biri oldun.

Sevinçlerim bitti haziran akşamlarına yağmur oldun.

Yine aynıyız.

Sen kalbimi acıtan, ben herşeye rağmen meydan okuyan...