Bizim de Bir Joyce'umuz Var!

Dedi bir arkadaşım yüzüme. Telefon açmamış bilerek söylerken gözlerimi görebilsin diye. Kim? Diye sordum kendisine. Üzüldü; gerçeği göremedim diye. Uyandım. Rüyaymış gördüklerim. Ama ben utandım yine de Edip aklıma gelmedi diye. Sonra iç geçirdim; içten içe ve düşündüm de: ya, sokaktaki adam içindir şiirimiz, ya da öylesine diilimizde. Ama her nedense Edip Cansever'i çalmayız hiç kalbimizde; hatta arabamızın içinde bile.

 

A. Güreşçioğlu