Blog Hablemitoğlu'nu unutma!

O mavi gözlü bir dev değildi. Ama kitaplarıyla, eserleriyle sorumlu bir Türk aydınının yapması gereken herşeyi yaptı. Ve bunları yaparken bedelini canıyla ödeyeceğini bilmesine rağmen bir tek adım geriye atmadı. Vatan eğer uğruna canını veren varsa vatandır. Ve bu vatan uğruna canını verenler sadece askerler değil. İşte böyle onurlu aydınlar yetiştirdi bu topraklar.

Siz bugün ortalıkta aydınım diye dolaşıp da soros fonlarıyla kesesini dolduranlara bakmayın. Kalemini satan, kiralayan bir insan ne aydın olur ne de vatan sever. Aydın sorumluluğu, toplumun henüz göremediklerini önceden görerek toplumu uyarmaktır. İşte Necip Hablemitoğlu böyle bir aydındı.

Ankara’da 18 Aralık 2002 yılında uğradığı bir suikast sonucu öldürüldüğünde henüz 48 yaşındaydı. Dünyalar güzeli iki kız çocuğu babasıydı. Öldürüleceğini biliyordu ama doğru bildiklerini söylemekten bir an bile tereddüt etmedi. Henüz ne Ukrayna’da turuncu devrim, ne de Gürcistan’da kadife devrim yapılmamıştı. Yani soros fonlarının yaptıklarını daha o zamandan görmüş ve insanlarını uyarmıştır. Ama bu örneklere rağmen, ülkemizde bu fonlar faaliyetlerine hala devam etmektedirler.

En son çalışmaları Alman vakıflarının ülkemizdeki faaliyetleri ve cemaatlerin, tarikatların dışarıdan aldıkları desteklere yöneliktir.

Onun yurduna ve yaşanılanlara dair kendisine sorup verdiği cevap şudur; ‘’ Almanlardan fethullahçılara, Türkiye Cumhuriyeti’nin üniter ve laik yapısına göz diken tüm unsurlara karşı bunca zahmete ve mihnete değer mi, diyorsanız, Atatürk’ün manevi mirasçısı olarak evet değer, diyorum. Çünkü Türküm ve başka Türkiye yok!..’’