Blog yazarları ve ruh sağlığı

Bir gazetenin köşe yazarına göre, “İnternet çıkalı, mertlik bo…zulmadı da bozulmasına çeyrek var… Hemen herkes sanal ortamda yazar kesildi. Fakat ruh hastalarına da gün doğdu. Çöp tenekesine cüruf boşaltır gibi, ruhlarının pisliklerini internete döktüler. Sanal ortamda bir şeyler çiziktirip göndermek son derece kolay, doğru dürüst “imla” bilmek bile gerekmiyor. Ciddi siteler böyle koşul arasalar ve yanlış yazılmış bu tür metinleri yayınlamasalar, “tıklama sayıları” küt diye gider baş aşağı…”

Bu sözler yanlış olmasa da kuşkusuz genelleştirilemez. Diyelim, blog yazarlarının çoğunun yazılarından büyük bir haz alıyorsunuz. Köşe yazarımızın kafası ile, “Ee, kardeşim senin seviyen o kadar.” diye mi düşünmek gerekiyor. ”Blog yazarı ruh hastası, blog okuyanın seviyesi düşük.” dediğinizde internetin olumlu yönlerini göz ardı ediyorsunuz demektir. Kalkıp, Avrupa’dan, Amerika’dan vs. örnek verecek olsak, biraz söz kalabalığı etmiş oluruz .

İnternet iyi kullanıldığı sürece yararları çoktur. Ama bu iş biraz da beyinlerin iyi gelişip gelişmediğine bağlı.

“ İstemediklerini okuma, iyisi kötüsü daha başında belli olur.” diye kolaya kaçan bir yanıt da verilebilir.

İyisi kötüsü seçilebilse ne kadar iyi olurdu.Toplumun seviyesi de tıpkı gelir dağılımı gibi dengesiz bozuk. Yani arada uçurumlar var. Ağır hafif, İyi kötü ölçüsünde tartı nasıl olacak?

Bir Alman'dan dinledim, "İnternet henüz on dört yaşında bir çocuk." diyordu. İnsan sormadan edemiyor, Türkiyemizde kaç yaşında acaba?

Her şey ülkesine ve toplumuna göre değil mi? Siyasetçisi, sanatçısı, gazetecisi, yazarı çizeri, eğitimcisi, televizyoncusu, radyocusu, yayıncısı, işadamı, işçisi, ekonomisi, milli geliri, gelir dağılımı ..vs

Ee, deveye sormuşlar…