Blogçu gözü açık mı ölür?

Merhum Mustafa Mumcu, video kasetçiliğinin ticari alan olarak ortaya çıktığı yıllarda, Almanya gibi bir yerde ilk video üreticisi Türk olduğunu söylemişti bir sohbetimizde.. Sadece bu da değil, Türkiyedeki ilk blog yazarlarından biriydi aynı zamanda...

Ölümü üzerine yazılan blogları okurken, bir husus çok dokundu bana... Merhum Mumcu'nun "gözü açık" gittiğini ve uğraşlara rağmen bu açık gözlerin kapatılamadığını yazıyordu bir arkadaşımız..

İnsanoğlu yaşar ve ölür; bunu hepimiz biliriz... Ama neden gözü açık ölür, bunu bilir miyiz?

Gözü açık gitmek bizim kültürümüzde, dünyada yapacakları veya yapmak istedikleri henüz bitmemiş; muradına erememiş insanlar için söylenir. Medya alanında "ilk"lere imza atan aziz dostumuz Mustafa Mumcu da böyle miydi acaba, diye düşündüm...

Aradan geçen bunca zamanda, Mumcu'nun ölümünden çok "gözü açık" ölümü beni kahretti, dersem yalan olmaz.

Yoksa, bu blogçuluğun kaderi midir?

Daha önce de yazdığım gibi Mustafa Bey, yanlız bir adamdı. Zor koşullar altında yaşıyordu. Sağlığı bozuktu ve yeterince bakılamıyordu. Son yorumlarından birinde, internet ücretini ödeyemediği için artık blog yazamayacağını da söylemişti.

"Yiğidi kılç kesmez, bir acı söz öldürür" derler, Mustafa Mumcu'yu "acı söz" değil ama "söz söyleyemez" hale gelmek öldürdü; tüm sağlık sorunlarına rağmen...

Bu ülke, yeteneğini "etiketleyememiş"; becerisini kuvvetli torpillerle destekleyememiş nice "kapasiteyi" yok etmedi mi? Mustafa Mumcu da bunlardan biriydi. Onu yaşatan MB'ye olan bağlılığı ve bu "kanal" dan yaptığı insani iletişimdi. Bir gün o da kesilince hayat damarı kesilmiş oldu.

Bugün "keşke" demenin hiç bir anlamı yok ama keşke bir şeyler daha yapabilseydik Merhum Mumcu için...

Mustafa Mumcu gözü açık gitti... Yapmak isteyip de imkansızlıklar nedeniyle yapamadığı şeyler vardı çünkü...

Bu, ölümden daha zor...

Yoksa, bu mudur!.. Blogçunun kaderi gözü açık gitmek midir?

Aziz dostumuza bir kere daha rahmet dilemekten başka bir şey söyleyemiyorum