Blogda birisi...

Birisi var ya o birisi... Hani o çok sevilen... Bir o kadar da merak edilen... Herkesin kendince anladığı... Tanıdığını sandığı.

Yazısında biri hakkında... Bir şeyler söylüyor.

Söylemiyor da belki... İma ediyor.

Ya da kim bilir, ironi derler hani... İnceden inceye dalgasını geçiyor.

Ya da şöyle diyelim; Önce gerçekleri yazıyor... Sonra duruma göre değiştiriyor.

İki tarafı keskin bıçak.... O, üzerinde yürüyor.

Bizimkiler uyanık... Daha önce bir kez oltaya gelmişler... Hadi diyelim iki... Yemezler yemi. Onlar da "ironi" kuşkusuna düşüyorlar. Biraz ürkek... Biraz da "Acaba doğru olabilir mi?" diyerek, yorumluyorlar yazıyı. Bazıları ise hafiye gibi. Açıp, diğer yazılarını da okuyor... Yorumları mercek altında inceliyor. Daha olmadı "özel mesaj" yazıyorlar.

İş edinmişler yani, mutlaka çözecekler.

Kolay mı herkes için öyle "taşın altına elini sokmak..." Bir de cesur... Umurunda değil dünya.

Tahmin edebiliyorum o yorumları okurken gözlerindeki bakışı... İçleri gülüyordur gözbebeklerinin... Keyifli... Hınzırbakışlı.

Ucu açık bırakılmış yazısında satırların... Her yöne çekilebilir... Hatta isterse.... İnkar da edebilir. "Bu sadece bir yazı, bizden geçti" diyebiir.

Desin bakalım.

Blog apartmanında oturanlar... Geceleri dolaşanlar... Uyanıklar...

O farkında değil... Blogdakiler çok farkındalar(mı acaba?)

Ama o iflah olmaz içindebiryaramazçocuk... Ortalığı karıştırıyor.

Sonra da bir köşeye çekilip...

Hiçbir şey yapmamış gibi...

Sapanıyla oynuyor.