Boş

Bomboş
Sensiz odalar boş, gönül pare pare.
Kalbimiz kırık sokaklar virane,
Yaslar eder şimdi o şen hane
Gidişinle vurgun yedim bin kere
Geçti günler aylar sene boş yere.
Kalmadı hiç cephane ne baba ne anne

İnleyen sineden üzüntü taştı her yere
Sense umursamaz avaresin avare
Bense uğrunda her zaman pervane
Şu hâkimler koymasa yoksul biçare
Seni tutup getirmez miyim eve yine
Sevine sevindire, mutluluk vere vere.

Abdullah Bedeloğlu