Boşa Geçen Hayatlara...

 

Yıllar önce bir arkadaşım green card'a başvurduğunda öyle şaşırmıştım ki “nasıl yani, nasıl gidecek, annesini babasını bırakıp nasıl gidecek?” diye ”hem de annesi babası yaşlı' diyordum kendime 'çok yaşlı” 'Ne cesaret diyordum ne büyük cesaret!'

 

Şimdi 20 sene öncesine dönebilsem ben de giderdim heralde ...şimdi 20 sene öncesindeki beni görsem kendime 'git' derdim, 'git' diyebilmek isterdim... şimdi 20 sene öncesine gidebilsem etrafımdakileri mutlu etmek için harcadığım bütün enerjimi kendimi mutlu etmek için harcamak isterdim. “Nasılsa mutlu değiller mutlu olmayacaklar, kendini mutlu et” demek isterdim.

 

Çünkü bu 20 yılın sonunda artık öğrendim ki kimse kimseyi mutlu edemez...insan sadece kendini mutlu edebilirmiş, onu da yapmayınca malesef elinizde bir şey kalmıyor, onu da yamayınca sze bir şey kalmıyor pişmanlıklardan, geri getirilemeyen yıllardan, keşkelerden ve derin bir kederden başka...