Boykotu Kabul Edemiyorum

Son zamanlarda kendimi kötünün iyisini seçmenin o berbat ortalamasında hissediyorum. En başta net olan kararım, değiştirmesem de, bulandı biraz. Üç yol çıktı nihayet karşımıza 'Evet, hayır, boykot'

İktidar partisine hiç bir zaman yakın olmadım, gidişat da bu yolun doğru olduğunu gösterip duruyor. Ama şu an en çok kızgın olduğum konu, referandumun siyasi seçime dönüştürülmüş olması, bunu yapan da o parti veya bu parti değil, hepsi elbirliği ile işi bu hale getirdiler. Bu siyasi seçim dalgası da elbette fanatik seçmenlerin referandumla ilgilenmeden partiye oy vermesi sürecine dönüştü. Eğer biraz daha usturuplu, seçim propagandasından ziyade değişiklikler ile ilgili mitingiler yapılsaydı oyumu daha gönül rahatlığı verebilirdim belki. Hele birbirine sloganvari laflarla göndermeler yapmaları yok mu! Bir lider de çıkıp sadece kendisi ve halkla ilgili budur, şudur diyemez mi! Ya da siyaset yapma artık sadece propaganda dan ve sloganlardan ibaret mi? Bilemiyorum ki..

Sonuç olarak referandum da siyasetimizin gelecekteki rengini belli edecek gibi görünüyor. Boykota karşı olsam da biraz anlattığım sebeplerden boykot etmeye kararlı insanları anlıyorum ama yine de boykot bile bir siyasi seçime dönüştü, o da değil tercihim.

Geç dökülmüş gözyaşları, sonu görünmeyen parlak bir başlangıç gibi duran değişiklikler ve yargıya düşen gölge, oyum 'hayır', keşke diyorum ama madde madde oylayabilseydik. Bekliyoruz artık...