böyle işte sadece hiç.

İki yakası bir araya gelmez düşler misali benim halim. Kime ne.
Azıcık beri durmuş olmam ve temaşaya bakmaya vermişliğim, beklemekte olduğum değil ki. Durduğum yerde kendi yaralarımı kendimin yalamaya çalışmasının ne sakıncası var ki. Niye illa birini katıp da birine yalatayım ki yaralarımı. Kangren olup uzvumu atmak için mi?
Ne kolay oysa kes at.
Kolsuz kal
<ı>
Aman canım nasılsa iki tane var…
Sonra?
E onuda bu sefer veririz ne gam…<ı>
Yok kardeşim ben tek vücut gideceğim cehenneme…
Garantiledin cehennemi yani
Eh…
<ı>
İkisi bir araya gelmez düşlerinizin sonu nereye varır zanlınızca?
Bir yere varmaz varması da gerekmez.

Deli saçması hallerinizin bir devamı yani?<ı>
Evet size ne?

Hiç…<ı>

Bir yere varmaz atışmalardır aslında durduğun anda.” Hiç” e varan sohbetlerin, kocaman durur karşında pek ala demek istediklerin ama demediklerin. Olsun varsınla geçişip giden günler boyu…

Bu zaman da böyle işte.