Bu akşam bana gel

Bu akşam herşeyi boşver, bana gel,
Seninle biraz dertleşip anlatmalıyım.
Balık, roka, ben rakı da içmem ama,
Eskimeyen dostum bugün çok efkarlıyım...

Öğüttüğümüz yıllarla beraber un ufak,
Eski günlerden bahsederiz ufak ufak
Çocuklar çoktan büyüdü, el salladığımız kuşlar gibi,
Sevdiklerimizin çoğu gitti, uzak mı uzak....

Hani yakamozlara savurduğumuz kahkahalar,
Senin ilk sevgilini anlatışın utanarak,
Benim kalbimin delice atması sevdiğimde,
O gençlik günleri kül olma da, alev alev yanarak...

Nazenin ayrılıklarda kocaman kara bulutlar,
Siyah semada yağmura eşlik eden gözlerimiz
Başımı omzuna dayayıp sığındığım dost kucak,
Bahar güneşinde nasıl da beraber çarpardı kalplerimiz...

Yakında yeni bir yaş var adım atacağım,
Hediye istemem, aynadaki bende, sana bakacağım,
Bir ömür yürüdüğümüz yollarda hayallerimiz,
Ama sevgi de pek acıtmadı gerçeklerimiz...

Bu akşam herşeyi boşver bana gel
Seninle başbaşa eski günlere karşı oturalım.
Balık, roka, rakı da alırım sen içersin,
Gidenleri, sevgileri, çocukları analım keyifle boşver ağlamayalım..

Cansın EROL

Benim çok değerli dostum şair Sevinç Atan nazire olarak öyle güzel bir şiir yazmiş ki sizinle paylaşmaktan kendimi alamadım.
Sonsuz teşekkür ve sevgilerimle can dostum

CANSIN

Ve
Yüreklerimizi avucumuza alarak,
Gelmiş geçmiş tüm sevgilileri anarak,
Katık ederken anıları rakımıza,
Kimler konuk olmadı masamıza?

Balıkta balıktı hani,
Rakı da rakı.
Cansın’dan ilham alan tüm güzel şarkıları.
Alçaktan okurken içli içli,
Bizimle aynı anda, aynı mekanda,
Güzelliğe kadeh kaldırıyordu,
Selahaddin İçli.
Rokalar nasıl da yemyeşildi,
Mor menevişli…

Can gibiydi cansın,
Can gibi can.
Kimbilir hangi iklimde o an
Ansızın durmuştu zaman?

Rakı da rakıydı hani,
Balık da balık.
İki kişilik masamız sevgi zengini,
İnanılmaz kalabalık…

Atla gel, demişti Cansın, bir şiirinde.
İyi ki atladım gittim.
İstanbul’da dört başı mamur bir sofrada,
Şiiri rakıya katık ettim…

Sevinç Atan 12 / 5 / 2009 ANKARA