Bu nasıl kader

''Trafik sıkışık, normal değil bugün, geciktim'' dedi Ayşe. Kaza var belli. Bir süre sonra geldi. Yine bir koşuşturmaca, yorgunluk... Günün sonunda yine aradı beni. ''Biliyor musun? Bugünkü kazada Eminelerin arabasına çarpmışlar.'' dedi. Üzüldüm tabi, mal canın yongası diye düşündüm. Şehir içi kaza bu fazla birşey olmamıştır, dedim. Ama magandalar öyle çok ki! Katiller... Ellerinde silah ya da bıçak şart mı?... Ver altlarına bir araba, işte o kadar... Tam 70 metre sürüklemiş aracı ve Eminenin oturduğu yerden vurmuş... Beyin kanaması geçirmiş ve 3 gün uyutulacakmış. Derin bir üzüntü içindeyiz hepimiz. Derken bir haber geldi ertesi gün: Omurga kırık, kaburga kırık, ciğerler zarar görmüş, kanama devam ediyor. Yarın uyandıracağız herşeye hazır olun.. Hazır olmak ne demek? 3 küçük çocuk... Güzel bir yuva... Darmadağın hayatlara nasıl hazır olunur ki! Aramaya korkuyorum o saatten beri... Allahım lütfen bu güleryüzlü, bu can insanı bağışla bize, sevdiklerine, yavrularına... Lütfen Allahım kader bu kadar acımasız olmasın ne olur...