Bu ülkenin gündemine yetişmek ne mümkün.

Hangi olayı sorgulamalıyım;  bu kargaşa çıldırtır insanı, en iyisi gündemi değil de bu ülkeyi kavutsan nasıl kurtara biliriz onu ele almalıyım.

Medya’nın her alanında ayrıştırma ve kayırmaca başını almış gidiyor, yahu siz kimi kayırdığınızı sanıyorsunuz, böl parçala yönet anlayışına çanak tutanlar, aklınızı başınıza toplayın, yıkımlardan kime fayda geldi şimdiye kadar, meramınız ülkeyi yıkmak ise bu kolaydır; Önemli olan bu milleti bir arada tutabilmektir.

Geçmişin başarısız olaylarına ve başarılarını kendine siper edenler; içinde bulunduğumuz günlerin nesil bir felaketlere zincirine gebe olduğunu farkında degillermi; bu nasıl gaflettir!

Uyumayalım aklıselim insanlar, gelecek hiç parlak görünmüyor, benim bakış açımdan. Herkes birilerini suçluyor, neden çözüm üreten yok? Çözüm diye ortaya sürülen her yol mutlaka birilerini kayırmaya çıkıyor. İş menfaate geldiğinde kılıf bulmada üstümüze yoktur! Lakin başkalarının haklarını gasp eden egoistler, olduğumuzu kendimize asla itiraf edemiyoruz. Nefislerimiz bizleri kör sağır dilsiz kılıyor, doğruyu düşünmek bize acı veriyor.

Şimdi burada. Kadın hakkı dersem erkekler, hedi be der, erkek hakkı dersem kadınlar… Der. Ya çocuk hakları? Hayvan, doğa hakları hiç konu edilmez; onlarca okuyucu, hadi oradan, bunca insan acı çekerken hayvanlar da kim oluyor diyenleri duyar gibiyim.

Biz insanlar kendimizden başkasını düşünmek yeteneğimizi kaybetmişiz, oysa vicdan denilen sorgulayan bir yanımız vardır, onu tanıyormuyz?

Şu dünya üzerinde haksızlığa uğramamış bir canlı bulamazsınız. Sadece her cenlı kendi nefsini korur ve her ne pahasına olursa olsun kendi nefsini savunur; lakin başkalarının hakkı olanı çok az bir kısmımız düşünür; geri kalanlarımız, BEN deriz… Ben demek iyidir, ruh ve beden sağlığımız için; ancak sadece kendimiz için faydalıdır, başkalarına yarar sağlamaz.

Burada anlatmaya çalıştığım şunlardan ibarettir. Birilerini kayırmaktan vazgeçmeliyiz.

Benim ırkım, milletim, akrabam, dinim, düşüncem, doğrularım, diyenler gaflettedir, kendimiz için istediğimiz adalet’i başkaları için de istemeliyiz aksi takdirde, o adalet bize de asla sağlanmayacaktır!

Bu dünyaya sevgi hakin olmadığı süreçte; kendimizi ve tüm canlıları sevip saygı duymadığımız için çok bedeller ödemeye mahkûmuz. GELİN CANLAR. Bu anlamsız zıtlaşmayı yok edelim. SEVGİ rehberimiz olsun; ancak böyle kazanırız; inanın buna, birimizin acısı hepimizi mutsuz edecektir.