Budanışlar – III- Hudutlar

YALNIZLIĞIN KOYNUNDA

Herkes yalnızca kendi acılarını büyütür

Herkes yalnızca  kendi acılarını anlatırken
Ballandırırken yüceltir
Okkalarken putlaştırır
Mitleştirirken alkışlar
Anıtlaştırırken gururunu okşar
Ağrı eşiklerinden atlarken budanışlar
Bir, bir rengârenk dalgalanırken yaşamaca hudutlar… 

 Ey hudutlar  afyonkeş gözyaşları damla damla. akıtılırken çizilenler................

Sen de ağla......... Unutma ben'i.

Nil ALAZ