Bugün tanrıyı gördüm!

Gunlerden bir gun, kucuk bir cocuk Tanriyi bulmaya karar vermis. Hergun ismini duydugu Tanriyla yuz yuze gelmek istemis!... Yolunun uzun, isinin zor olacagini bilmis herhalde ki; torbasina anasinin yaptigi kurabiyeleri, corekleri doldurup yola cikmis...

Bir yerde ihtiyar bir adam gormus. Ihtiyar yanliz basina oturuyormus. Bakmis ihtiyar adamin yuzune. Ihtiyar sevgiyle gulumsemis. O da gitmis oturmus kirmizi elbiseli ihtiyarin yanina. Hic konusmadan, uzatmis kurabiyelerini ihtiyara. Gulumseyerek. Oylesine sessizce oturmuslar. Hic konusmamislar... Aksam alacaligi cokmek uzereyken kucuk cocuk ihtiyarin elini tutup gulumsemis. Coreklerle dolu torbasini ihtiyar adama birakip evine gitmis...

Merak icindeki anasi sormus:

- Nerelerdesin evladim?

- Bugun Tanri ile beraberdim anne! Cok guzel gulumsuyordu!...

Ihtiyar adami merak eden cocuklari da babalarini bir agacin altinda otururken bulmuslar.

- Baba bu ne hal? Bu saatte burada ne yapiyorsun? Bu torbadakilerde ne?

- Bugun Tanriyi gordum! Cocuk olmustu. O kadar guzel gulumsuyordu ki! Bakin! Bana bu corekleri o verdi...



***


Not: Oykuyu gonderen Naci Yildirimer Bey. Oykunun originalini kazara silmisim. Bunlar aklimizda kalanlar.


FOTOGRAF: Ihtiyar Adam ve Cocuk, Domenica Chilandaio. Paris Louvre Muzesi