Büyüleyen konser

Kuzenle küçük yaramazlıklar dahil, kabahat işlediğimizde bize dayakla dizginlemeye çalışırdı merhum amcam.

Her dayak yiyişimizde ağlardık, sitem etmez, yine de çok severdik amcamızı..

Merhum babamdan yirmili yaşlarımın başlarında, kendisinin istediği evliliği gerçekleştirmem için bir defa dayağını yemişim, onun dışında dayak yediğimi hatırlamıyorum. Küçüklüğümde kabahat işlediğimde veya yaramazlık yaptığımda en büyük şiddeti "Burnunu kırarım" olurdu..

Sahne ışıklarıyla duru yüzü aydınlanan Latica Honda'yı görünce, bir daha Seda Sayan, Ebru Gündeş, Hülya Avşar, Gülben Ergen gibi okuyuculara sanatcı diyenlerin burunlarını kırarım.!

Honda'da bir zariflik, bir sadelik, bir naturellik vardı ki -"Ben, ilk önce kadınım ve sonra da sanatcıyım" diyordu. Yüzünde tek bir ruj ve rimel'i yoktu..Taranmış düz ve uzun saçlarıyla sade mi sade'ydi..

Yukarıda bazılarını saydığım okuyucularla Latica Honda'yı kıyaslamak bile yanlıştır.. Zira, sanat, sanatcı ve okuyucu kavramlarını iyi ayırt etmek gerektiği için vurgulamak istedim..

Moskova'da Çeykovski yarışması'nda gümüş madalya alan, uluslararası kariyer sahibi Honda, bu akşam Aya İrini otantik atmosferinde kemanıyla, müziksel üslubu, çalma tarzi inceliği, anlamlı, duyarlı, renkli, harika ve ruhu şenlendiren konseriyle, deyim yerindeyse büyüledi beni..

İspanya'daki Elhamra Uluslararası Gitar yarışmasında birincilik ödül sahibi Alexander Serge ile birlikteydi konser..

Keman ile Gitar'ın muhteşem uyumu, Aya İrini tarihi mekanında ayrı bir derinlik veriyordu konsere..

Anlatamıyorum..