Büyülü parmak

Bu kitabın yazarı Roald Dahl, çok güzel bir kitap yazmış. Bu kitapta daha çok komediye yer verilmiş. Bu yazarın kitaplarını çok beğeniyorum. Büyülü parmak, Charlie’nin büyük cam asansörü, Charlie’nin çikolata fabrikası, Yaman Tilki, Bay ve Bayan Kıl, Cadılar Roald Dahl’ın sırasıyla okuduğum kitaplarıdır.

Kitapta bir kız var ve o kız, hayvanların öldürülmesine çok kızıyor. Bay ve Bayan Gregg, çocukları Philip ve William onun komşularıdır. Bu kitaptaki ana kahramanımız yazarın isimini vermediği bu kızdır.

Bir gün Bay Gregg, çocuklarına yaban ördeği avlamayı öğretir. Kız bu olaya tanık olunca, çok sinirlenir. Çevresini kıpkırmızı görür. Hemen onların yanlarına gider.

“Siz ne yapıyorsunuz burada?” diye sorar. Onların sorduğu soruyla ilgilenmediğini görünce, parmağının ucunda bir karıncalanma oluşur. Kendisi de kıpkırmızı kesilir.

Ertesi gün, yataktan kalkan Bay Gregg, bir gariplik hisseder. Yataktan iner. Bir bakar ki, yatağa göre oldukça kısa boylu, kolları yok, kanatları var. Bir çığlık atar. Bayan Gregg hızla uyanır. Ne olduğunu merak eder. Yataktan inerken kendini yerde bulur. Bayan Gregg’in de boyu kısaldığından kendini aynada görmekte zorlanır. Bunun üzerine Bayan Gregg de kendine bakarak bir çığlık atar. Onun da kanatları çıkmıştır. Philip ve William’ı bakmaya giderler. Onları odalarında göremeyince, dışarıya bakarlar. Onların dışarıda neşeyle uçtuklarını görürler. Bay ve Bayan Gregg de “acaba biz de uçabilir miyiz” sorusuna takılıp kalırlar. Uçamayı denerler. Kendilerini yükselirken görünce çok sevinirler. Bay Gregg uçarken, evlerin önünde diğer yaban ödeklerini görür. Bir de bakar ki, yaban ördeklerinin kanatları insan kollarıdır. Yaban ördekleri Gregg ailesinin kapılarının önlerine gelirler. Kapıyı tıklatırlar. Kapıyı kimse açmaz. Kapıyı hafifçe iterler ve kapı açılır. O sırada uçmakta olan Gregg ailesi de olanları ağızları açık izlerler.

“Siz ne yapıyorsunuz burada?” diye sorar Bay Gregg.

Yaban ördekleri yanıt vermez. Sonra Bay Gregg, William’a, “pencereyi kullanarak eve girebiliz” der.

William da bu öneriyi kabul eder. Sonra pencerelerin ve kapıların sımsıkı kapalı olduğu fark ederler. Eve giremezler. Bayan Gregg, “şimdi ne yapacağız?” diye sorar. Bay Gregg’in aklına çok güzel bir fikir gelir. ”Kendimizi kuş evi yapağız.” der. Hepsi bir ağızdan, “ne” diye cevap verirler. Bay Gregg;

“Şimdi beni iyi dinleyin. Philip ve William, sizler, uzunca çalı çırpı toplayın. Ben de annenizle beraber yuvayı yapacağız. Haydi bağlayın!” der.

Philip, “Ama ellerimiz yok ki? Çalı çırpıyı nasıl toplayacağız?” diye sorar.

Bay Gregg, “Ağzınızla taşırsınız” diye yanıtlar.

Hepsi işe koyulurlar. Bir süre sonra yuva hazır olur. Bütün aile çok yorulur. William “Ben açıktım”, Philip de arkasından “Ben de acıktım” der. Bayan Gregg, kocasına “Hepimiz acıktık. Şimdi ne yapacağız?” diye sorar. Bay Gregg de açıkmıştır. Bunun üzerine “ne yapabiliriz?” diye düşünürler. Yanlarında yiyecek yoktur. Bay Gregg bir süre düşündükten sonra,

“Solucan yiyeceğiz” der.

Philip ve William solucan yemek istemez. “Aç kalırız daha iyi” derler. Bayan Gregg de aynı cevabı verir. Bay Gregg de o zaman “Biz de elma yeriz” der. Hepsi bunu onaylar.

Elma ağacının yanına giderler. Sonra elmaları biz güzel yerler. Akşam olunca kanatlarına sarılarak uyurlar. Gecenin bir vakti fırtına kopar. Fırtına ile birlikte şiddetli bir yağmur da başlar. Gregg ailesi çok rahatsız olur. Yuvaları da sırılsıklam olur. Sabah olduğunda, kanatları ile birlikte kendileri de ıslanmışlardır. Philip,

“Şu halimiz bak, sırılsıklam olduk. Yatacağız yer de ıslandı. Şimdi ne yapacağız? Tekrar insan olmak istiyorum.” der.

Bu dileği ile birlikte her yer bembeyaz olur ve bir süre sonra Gregg ailesi ne olduğuna şaşırır. Kanatları, insan kollarına, boyları ise eski uzunlarına döner. Evlerine doğru bakarlar. Yaban ördekleri dışarı çıkmıştır. Onların insan kolları da kanat olmuştur. Gregg ailesi yavaş yavaş aşağıya indikten sonra, yaban ördekleri onları görünce uçmaya başlarlar. Bay Gregg bu olaya çok şaşırır. Evlerine girdikten sonra, her şeyin normal olduğunu görünce çok sevinirler.

Ertesi gün kahranımız olan kız, yanlarına gelir. “Hayrola, bugün hiç ördek avlamadınız” der. Bay Gregg olanları kıza anlatır. Kız, büyülü parmağıyla, bütün aileyi yaban ördeğine çevirdiğini anlamıştır. Gregg ailesi bu olaydan sonra ördek avlamayacağı söz verir. Kız da bu söze çok hoşnut kalır.

Bu öykü kitabını okumanızı tercih ederim. Çok güzeldir.