Büyüme Çocuk

(Her çocuk şanslı değildir.)

Büyüme çocuk,
Büyüme…
Bırak yaşasın;
Saf ve temiz duyguların.
Oyna…
Sahip çık oyunlarına,
Elinden alınmasın oyuncakların.
Bırak annen masalını anlatsın,
Baban kahramanın olsun.
Yok, olmasın toz  pembe dünyan
Hayallerin yıkılmasın.

Büyüme çocuk,
Büyüme…
Bırak sokaklar senin olsun.
Korkarsın, ürkersin, ağlarsın,
Ama sonra alışırsın.
Görmez seni sokaklarda kimseler.
Uyursun kuytu köşelerde.
Kim bilir, elinde  nelerle.
Gün gelir kaybolursun.
Tutan olmaz elini.
Büyürsen,
Kinlenirsin, kan kusarsın,
Belki de sokakları kana bularsın.

Büyüme çocuk,
Büyüme…
Savaşın ortasındasın,
Oyun sanırsın.
Acır bir tarafın,
Kalkar yine oynarsın.
Belki de kalkamazsın;
Kopar bir uzvun,
Anlam veremezsin.
Ağlar annen,
Kaybolur baban,
Nedenini bilemezsin.
Büyürsen,
Bu kez masumları sen vurursun.

Büyüme çocuk,
Büyüme…
Parasına, puluna bakmazsın;
Sokaktaki çocuğun.
İlgilenmezsin üstündeki çuluyla.
İlgilenmezsin yüzündeki kiriyle.
Yeter ki bıraksınlar,
Sen de kirletirsin yüzünü,
Oynarsın oyununu.
Büyürsen unutursun.
Büyüklenirsin.
Hor görürsün.
Sen de büyükler gibi olursun.

Büyüme çocuk,
Büyüme…
Şanslısın.
Büyüdükçe şansızları görürsün.
Barış, barış diye haykırır;
Kendini savaşın içinde bulursun.
Çıkmaz önüne her zaman aslanlar;
Yılanlarla sırtlanlarla boğuşursun
Sarar çevreni çakallar;
Kurt olamazsan,
Kurtlar sofrasında yem olursun.

Büyüme çocuk,
Büyüme…
Yüklenme dünyanın yükünü.
Zordur, kaldıramazsın;
Kaldıramazsan ezilirsin,
Ezildikçe üzülürsün.
Kimse görmez üzüldüğünü.
Hatırlamazsın,
Unutursun güldüğünü.
Bir gün gelir ölürsün;
Kimse duymaz öldüğünü.

Erol ÇELİK 12.09.2018 Aliağa