Çağdaş yapılaşma ve siteler 2

“YAŞAMAK BİR AĞAÇ GİBİ TEK VE HÜR VE BİR ORMAN GİBİ KARDEŞÇESİNE”,

Nazım Hikmet

Çağdaş yaşam kentsel dönüşümü, binaları ve şehirleşmeyi modernize ederek devam ediyor. Modern mimari tasarımlarda bilgisayar programları, bina yapılmadan odaların içinde dolaşmaya izin veriyor. Daha siz, evin hafriyatına bakarken mimar, bir odadan diğer odaya dolaşıyor. Kentselleşme de insan yaşamını kolaylaştıracak çözümler üretiliyor. Konut adetleri artarken bir arada yaşama zorunlulukları, farklı yaşam ve kültürlerden gelen kişileri ve aileleri de bir araya getirmeye başlıyor. İlk zamanlarda ortak paydaş, siteden ev alabilme ekonomik gücünüz iken daha sonra sosyal paylaşımları ve ortak yaşam koşullarını paylaşmaya başlıyorsunuz.

Mahalle arasından aldığı evde oturan bir kent sakini, mahallenin veya caddenin yaşam koşullarının kullanıcısı halindedir. Otomobilini evinin önüne veya biraz daha ileriye park eder; arada bir evinin penceresinden arabasını kontrol eder evinin önündeki alana park eden arabanın sahibine içinden homurdanarak. Çamaşırlar balkonlara asılabilir, çünkü bir çok aile çamaşırını bu şekilde kurutmaktadır. Ayakkabılar, misafir ayakkabıları ile  beraber sayıldığında kapının önünden merdiven başına kadar dağılabilecek adette olmaktadır. Çöp, balkondan atılabilmekte veya kapının köşesinde içindeki soğan kokularıyla beraber akşama kadar durabilmektedir. Evin babası, çocuğunu gürültü yaptı diye azarlayan komşusunun kapısına bakarak “bu apartmanda ne çok şerefsiz varmış ulan“ diye bağırabilmektedir. Bunlardan bazıları veya hepsi cadde üstünde yaşanan olaylardır, ki filmlere komedi unsuru olarak bile girmiştir. Hatırlayanlarınız vardır; televizyonda “BİZİMKİLER” adıyla yayımlanan diziyi ve o dizideki karakterleri: yönetici Sabri Bey, Sarhoş Cemil, Katil Yavuz... Hepsini bizden biri olduğu için yadırgamadan, keyifle seyrettik. Yönetici Sabri Bey'in gıcık kişiliği, yöneticilerin davranışlarını hiciv ediyordu. Yöneticinin uslanmaz gıcık olduğu fikri o zamanlar hatıralarımıza kazınmıştı. Apartman hayatını düzenleyen Sabri Bey, üzerine yıkılmış olan yöneticilik ve tek çalışanı olan Kapıcı Cafer'i yönetmek görevlerini yerine getirmeye çalışıyordu. Her gün bir tutanak tutma tehdidi ile korku üretmeye çalışıyordu kapıcıya ve sakinlere.

Burada nostaljimiz bitsin... Bugün, modern kentin modern çağdaş sitelerinde artık bu hayat yok.

Gelecek bölüme bırakalım sözü.

Komşuluğun önemini Nazım Hikmet'in yukarıdaki sözleriyle bir kez daha inceden düşünelim.

Gelecek yazıda konu devam edecektir.