Cahilim, cahilsin, cahil

Sağır sultan bile duydu ama, belki hâlâ nasiplenemeyen vardır diye, bilindik hem de çok bilindik bir metni tekrarlamamız elzem oldu.

Üç çeşit cahil vardır.

Birincisi cehl-i basit ; yani basit cahil.

Bunlar hiçbir şey bilmezler ama bilmediklerini de bilmezler. Köydeki bir çoban misali yaşar dururlar.

Bir şey bilmediklerini de bilmediklerinden öğrenmeye de çalışmazlar. Öyle gelir öyle giderler…

İkincisi cehl-i mürekkep ; yani birleşik cahiller. Bunlar cehaletin karesi gibidirler.

Bir şey bilemezler ama ne mutlu ki bilmediklerini bilirler. Bilmediklerini bildikleri için de öğrenmeye çalışırlar.

Sürekli yeni şeyler öğrenip bilgi açıklarını kapatmaya çalıştıklarından, esasen muteber adamlardır.

Son olarak, cehl-i mikâplar. Bunlar cehaletin küpü gibidirler.

Bir şey bilmezler, bilmediklerini de bilmezler ancak ne acıdır ve tehlikelidir ki bildiklerini iddia ederler.

Bunlarla hiç bir şey konuşamaz ve anlatamazsınız.

Haa, bir anlık boşluğunuza gelir de bir şeyler anlatmaya çalışırsanız bakın ne olur?

Kimya laboratuvarlarında sıkça bulunan, her iki ucundaki kapakçıkları tıpayla kapatılabilen, U şeklinde bir deney tüpü düşünün.

Karşılıklı tüplerdeki su seviyeleri de eşit olmasın.

U borusunun sol tarafında okyanus seviyesinde siz varsınızdır. U borusunun sağ tarafında ise sığ suları çağrıştıran aynı seviyede olmayan ve yükseklik olarak oldukça aşağıda bir miktar su olsun.

İşte cehl-i mikâp birisiyle konuşmaya, cedel etmeye kalkışırsanız, en temel tabiat kanunu devreye girer.

Çünkü o anda U borusunun en tepesindeki kapakçıkları açmış ve geri dönülmez bir yola girmişsinizdir artık.

Kapaklar açıldığında U borusunun incecik tüpünden içeriye hava gireceğinden, okyanus seviyesindeki siz, bir anda alaşağı olur, U borusunun karşı tüpündeki sığ suyun seviyesine inmeye başlarsınız, ancak bunla kalsa iyi, ne büyük faciadır ki, karşı taraftaki su seviyesini de kendi seviyenize çıkartırsınız.

Sabrın sonu ile