Can ciğerim Mehtap

Mardin’in bir dağ köyünde öğretmendim. Küçücük bir kızımız vardı. Adı Mehtap’tı. Henüz beş aylıktı, aniden hastalandı, doktorlara yetiştiremedim aramızdan uçup gitti. Acısı hâlâ içimizdedir. Çok uzaklarda kaldı, ben ona yanarım. Ondan dolayı öğretmenliğimde hiç bir kız öğrencimi üzmedim. Şimdilerde sağ olsaydı 47 yaşında olacaktı. Onu unutmak asla mümkün değildir. Öbür dünyada kavuşuruz inşallah. O günlerde yazdığım bir şiiri sizlerle paylaşmak istiyorum. Hiç bir babanın böyle bir acının duymasını istemem. Yüce Mevlam ciğer acısını düşmanıma dahi vermesin. Bunu yaşayan bilir...Küçük Mehtabımın  şimdi   cennette minik kiuşlar gibi uçup gezdiğine inanığyorum. O' da bizi bekliyor... 

Ömrü Mehmetçiklere olsun...

******************************

Can ciğerim MEHTAP mehtap gibiydi

Gözü, kaşı kara kitap gibiydi

Meleklerle uçtu dönmemek üzre

Mermerde yazılı hitap gibiydi

Ömrün baharına ermedi gitti

Filizlendi yaprak dermedi, gitti

Altı Nisan bir kara pazar günü

Aniden uçtu, yaş vermedi gitti…

Abdülkadir GÜLER

Dicle Köprüsü ( Şiirler ) Ankara 1970