Can oldum

Dünya hali bir bozulmuş talanken

On sekiz bin âleminde hayalken

Düne kadar varlığım bir yalanken

Gör ki bu gün bir bedende can oldum

Açıp görünmeyen gönül gözünü

Amaç edip Mürşidimin sözünü

Dar'a çekip şu nefsimin hazzını

Döndüm özüme de yine ben oldum

Yakıp serde kine dönmüş ahtımı

Ak eyleyip karalardan bahtımı

Terk eyleyip sarayımda tahtımı

Hakkın sağdık canlarına han oldum

Kerbela çölünde cefa çekerek

Günay'ım Banaz’da dara çıkarak

Kırkların Ceminde niyaz ederek

Sevgi olup kırk kişiye pay oldum

Günay Aktürk