- Kategori
- Şiir
Çanakkale şehitlerin yatağı

ONLAR ÖLMEDİ
Kınalı Ali gibi
Rüzgârı takıp saçlarına,
Ellerinden öperek annenin,
Ardına bile bakmadan gittin.
Demedin ardımda kaldı diye,
En sevdiğim yârim, kundakta bebeğim.
Takıp süngünü, aldırmadan ölüme,
Bir olup yürüdün meleklerle,
Korkunun kırıntısı bile yok gözünde,
Şahadet şerbetinle yandın özünde,
Sen Türk’tün, hiç gelirdi sana ölüm,
Sen ölmedin ecdadım, doğduğun gün bugün.
Bir çocuk paramparça derken “Baba”,
Doktor bile bakamazken evladına,
Sen yürürken tebessümle Allaha,
İçimizde adınla durur bir acı,
Unutulmadı cephane taşırken ölen bacı,
Gidenler Kur’an ile gülümsedi ölüme,
Çanakkale şehitlerin yatağı,
Güllelere göğsünü siper eden asker,
İnanç dolu bir kalple savaştın,
Şehidim ölmedin sen, her an aklımdasın.
Unutmak gaflete düşmenin ta kendisidir.
Çanakkale, iman dolu bir ecdadın,
Özgürlüğünün eseridir.
Şehidim nur içinde yat -ki,
Bu memleket unutmayacak sizleri,
Zayi değil verdiğin emeklerin,
Kanının sahibi bu bayrak,
Ansam da seni hıçkırıklarla ağlayarak,
Yiten yok ruhta, gelecek her an senin,
Şehidim, doğduğun andır sen asla ölmedin.
BAKİ EVKARALI
http://www.facebook.com/bakican
http://www.facebook.com/yazarbakican