- Kategori
- Şiir
Canda yitmez sen diye

Canda Yitmez Sen Diye
Aldığım nefes yarım teğet var mı yemine
Soluğunu özledim bende bitmez can diye
Daralır boğulurum ayet var mı yemine
Uzakta ki yakınım canda yitmez sen diye
Kardelen kar altında artık üzüpte durma
Neden yemin ettirip duyupta gelmiyorsun
Papatyaya münhasır yapraklarına sorma
Bağbansızı bahçeyi benimdir bilmiyorsun
Esirgenen mektubun saklıyorken sözünü
Hiç sabahım olmadı gölgelenir hep şehrim
Baktığım aynalar sır göstermiyor yüzünü
Bir zümrelik sarkacım bölgelenirken nehrim
Nereye gitse gönül diyerek bağda bozum
Bulutu çekse gözüm vedanı anıyorum
Tıka basa umudum solumda sağda yozum
Vefam da yolcu gibi kendimi sanıyorum
Sırça kaleler gibi yürektim kopup gelen
Serzenişin böylesi ağır geldi sağrıma
Koruyup kollar idim canda canını bilen
Nefesimi kestin de vuslat eldi bağrıma