Canım dedem...

Canım dedem. Gideli yaklaşık 3 ay oldu. Gittiğin gün bittiğim gündü. Beni koruyan, canından çok seven tontiş bir insandın sen. Hayatın zorluklarını yüzündeki çizgilerden belli ederdin. Hani bana hep karagözlüm diye seslenirdin ya , ben o günleri özledim dedem. Seninle geçirdiğim o güzel günleri özledim. Cennette rahatsındır ama. Ben senin yokluğunu fotoğraflarınla az da olsa gideriyorum. Bu kapıdan tabutla çıktığın günü unutamıyorum. Nasılda attılar üzerine bir torba kumu. Şimdi kemiklerin derinden ayrı yatıyosun bir karış toprağın altında. Son bir kez bile göremedim seni. Sesini duyamadım. Gözlerine son kez bakamadım. Hala inanamıyorum. Gidişinle bıraktığın o boşluğu hangi bir insan doldurabilir ki? Bilirim, annesini, babasını kaybedenlerin acısı da büyük ama sen annemden babamdan daha yakındın bana. Onlar bana kızdığında sen de onlara kızardın. Yaptığım yemekleri beğenmesen de sırf ben yaptım diye yerdin. Hele beni öpüşün...

Sana sarılmayı özledim dede. O sofraya her oturduğumda seninle gülebilmeyi özledim . Nerden aklıma gelirdi birgün seninle diğer dedemlerin mezarına gittiğim mezarlığa senin için geleceğim? Elbet gidecektin, ama böyle gitmeseydin keşke dedem. Ağlamama da kıyamazdın sen. Rüyamda gördüm seni, rüyamda da vefat etmiştin ama vardın. Çok garipti... Özledim dede. Koşa koşa sana gelip sarılmayı, kokunu içime çekmeyi özledim. Annemin babası da öldü ama ben bu kadar boşluk hissetmedim . Ben seninle koskoca 14 senemi paylaştım bu evde. Her sabah seni görmeye o kadar alışmışım ki, kokun evi o kadar sarmışki, ama sen yoksun. Bir sen eksiksin. Senden bana kalan tek şey o fotoğraflar. Ve hatırladıkça yersiz akıttığım gözyaşlarımın sebebi, senin olduğun o eşsiz anılar. Tamam ben ağlamıyorum dedem ama her gece gel olur mu? Bilirsin deli gibi yatarım. Üstümü ört, biraz da kal, hemen gitme olur mu dedem? Rüyalarıma da gel hep, aksatma hiç .

Senin gidişin Allah'ın takdiriydi tamam, ona eyvallah. Peki hayattayken gidenler dede? Senin o üzmeye kıyamadığın karagözlünü üzüp gidenler? Senden sonra gittiler hepsi dedem. Sanki senin gitmeni bekler gibi... Şimdi yapayalnızım.

Sensiz gitmezdim bir yere. Evden çıktığımda adımları güçlü atardım. Şimdi? Ayaklarımın üstüne basamıyorum. Ayaklarım bedenimi taşımıyo. Kimse beni anlamıyo da. Hepsi halime gülüyolar. Sen olsaydın yanımda, bana sarılsaydın yine, sevginin eksikliğini hissetmezdim ki. Kimseye ihtiyaç duymazdım. Neyse dedem, duy sesimi olur mu? Seni çok seviyorum. O toprağın altında rahat uyu. Mekanın Cennet olsun ki öyle . Allah'ın işine karışılmaz ama sen zaten Cennetliksin dedem. Kimseye kötülüğün dokunmadı kii . Keşke seni sevdiğimi sana sarılarak söyleyebilseydim. Kadere karşı gelinmez ama. Kimse seni unutmadı dedem. Arkanda koskoca bir saygınlık bıraktın. Herkes seni çok seviyor. En başta ben. NUR İÇİNDE YAT CANIM DEDEM!