Canözüm'e

Bilmiyorum bu satırları sana okutabilecek miyim? Yoksa yine duygularım bana mı kalacak? Her şey sıradan bir ''Merhaba'' ile başladı. Sonra cümleler birbirini kovaladı. Saatler saatleri, günler günleri… bir bakmışım kocaman bir yer alıvermişsin hayatımda. Sen sanki yıllardır aradığım ruh eşim oluvermişsin.

Ne güzel geçerdi seninle zaman. Anlamazdım. Farkında olmadan sevivermişim seni. Ya oysa ben gönül kapımı sevgiye kapatalı yıllar olmuştu. Nasır bağlamıştı yüreğim. İnanmazdım tekrar seveceğime ve birinin beni sevebileceğine. Ama o gün öyle bir bakmıştın ki gözlerime tamam demiştim işte o da seviyor beni. Kaldır artık şu duvarları, yık bütün tabularını. Koy ver gitsin; nasıl olsa sarhoş yıkılana kadar gider. Bırak onun bakışları sarhoş etsin seni. Aldırma mesafelere, yollar sadece bedenleri ayırmıyor mu? Bırak bedenleriniz ayrı olsun o nasıl olsa senin içinde, aldığın nefesinde. Salıver gitsin kendini onun ellerine. Teslim ol artık üzme ne kendini ne yârini. Nasıl olsa bir gün vuslat gelecek. Sonsuza kadar ayrı kalmayacaksınız ya. Tıpkı hayallerinizde olduğu gibi yatacaksın dizlerinde. Elleri gezecek saçının her bir telinde. Göğsünde yatacaksın; yüreğinin sesi ninni olacak, huzuru sadece onun gözlerinde bulacaksın. Aç kalbinin kapılarını. Nasıl olsa o da seviyor seni; yalan söyleyecek değil ya gözleri? Gecelerce uykuya düşman inadına uyumadım; seni düşünmek uykudan daha tatlı geliyordu. Hoş rüyalarda da gözlerim gözlerini buluyordu. Doyasıya senden uzak; ama seni yaşıyordum. Mutluydum be Canözüm… sen vardın düşüncemde, düşümde. Ben sen de vardım, seninle vardım ve bir tek sana Yar’dım.

Sen gelince aklıma bir serçe çırpınmaya başlardı yüreğimde. Sanki o çok istediği elma şekerini alan çocuk gibi olurdum seni düşündükçe. Ayaklarım yerden kesilmişti, bulutlar bile benim kadar yüksekte değildi…

Anlamadın be Canözüm. Anlatamadım bendeki yerini. Oysa daha ne kadar çok sevebilirdim seni. Bir “Gel”ine bakardı sana koşmam. Ama demedin be sevdiceğim. Ben bir “Gel” beklerken sen çektin gittin. Ben bittim; işte o an anladım ki sende bir hiçtim…

Şimdi ben yine kırık kalpler sokağında başköşede, sense sende kalan kalbimle başka bir gönülde...