- Kategori
- Şiir
Çeker anca gidersin
Çeker Anca Gidersin
İki ara bir dere bu da neyin çöküşü
Gelme sönmez külüme çeker anca gidersin
Söyledim yüz bin kere haklı beyin döküşü
Gelemem bunca zulme çeker anca gidersin.
Kızıl öfkem bin adım sapla saman ayrılmaz
Menzil görmez biçimde neferimde şaşarım
Gelir gider inadım yalan dolan kayrılmaz
Ruhum bekler içimde seferimde yaşarım.
Teçhizatı seçeli sadağım zorlar kaçar
Piken vuslatı kovar çakılırsan aldırmam
Taarruza geçeli dudağım korlar saçar
Direnişin zül avar yıkılırsan kaldırmam.
Söylenen sözüm sözdür bak dönmem izin geri
Lisanına bakan da yandaşım oldun! Kanar
Hakikat keme gözdür tak inmem sözün eri
Dilim üzre akan da boşuna soldun! Anar.
Avar; Vii.Yy'ın sonuna değin Orta Avrupa'da yaşamış bir Türk boyu..
Direnen, karşı koyan..