Çekiştirip duruyorlar

Tembelim bugün

Televizyonda belgeselleri izleyerek vakit geçiriyorum dalmış gitmişim

Ayıları anlatıyorlar izlerken birden aklıma geliyor ayılarla olan çocukluk anılarım

Sokağımıza gelirdi bir adam her yıl

Hepimiz pencerelere, kapılara çıkar izlerdik onları

Ben illâ yakından görmek için annemi dinlemez direk dalardım kalabalığın arasına

İyice yanlarına sokulur ayıyı hayran hayran izlerdim

Hepimiz merak içinde ayının neler yapacağını beklerdik

Hiç unutmuyorum burnuna takılı bir halka vardı ve o halkayı çektikçe adam

Ayı acayip sesler çıkarırdı zavallı ayı

Sonra kalabalık artınca adam elindeki tef gibi bir şeyle ritim tutar şarkılar söylemeye başlardı

Bilirsiniz işte ‘’Haydi oğlum kadınlar hamamda nasıl bayılır vs’’

İlgiyle izlerdik

Adam değişik hareketler yaptırmak için durmadan burnundaki halkayı çeker ayının canı acır istenileni yapar, bizde gülerdik

Ayı ise eziyet çekerdi, mutsuz olurdu, özgürlüğü kısıtlanmıştı ve burnunun acısıyla yapması gerekenleri yapardı

Sonra adam parasını toplar giderdi bizde peşinden giderdik uzaklaşana dek.

Şimdi halka bizim burnumuzda mı takılı ne diye düşünüyorum

Birilerinin eline de verdik zincirleri

Çekiştirip duruyorlar

Canımızı acıtıyorlar...

Neyse

Paylaşmak geldi  içimden geçenleri yine

Ben devam edeyim belgeseli izlemeye...