Cem Karaca'ya

Sevgili Cem Karaca,  

ölümden başka her şeyin yalan olduğu
şu dünyada, GERÇEĞİ gösteren, sesinle
anlamlı sözlerinle yok olman mümkün mü?
Dünyanın sana ve şarkılarına çok ihtiyacı var.
IŞIĞINI ORADAN YOLLA BİZE! 

CEM KARACA’YA
Yargılandı, sorgulandı,
kimliği alındı.
Son yolculuğuna
TEKBİR le uğurlandı.
Tüm izafi ayrılıklardan öte
insanın TEK ve BİR de toplandığını,
tüm ağızlardan duymak istedi… 

Ey Koca Çınar!
Konuşsa gövdendeki halkalar,
Algıladığım zamanda,
Dünya yaşını yalanlar.. 

Sürgüne, cezaya
Meydan okuyan
Köklerde ki saçaklar,
Her bir sürgünle
Toprağa yeniden tutundular… 

Ne depremler,
Kasırgalar,
Seller gördün,
Yıkılmadın Koca Çınar! 

Kırdın kalemi,
Kestin cezayı,
Özgürlüğü yeğledin. 

Büyük sözler,
Bilinçli beyinlerden çıkar,
Bahçen küçük geldi
Gövdene…
….velhasıl BÜYÜK yaşadın
Koca Çınar!
Ama,
Küçük yazdın harfleri kapına;
“Sanat yapar.” 

11.Şubat.2004 İstanbul
( Şerife karaçayır Mutlu) 

*Cem Karaca’nın kapısının üstünde yazan adı, sanatçı değil, “sanat yapar”
yazıyor.
Bu gün bir gecede ünlü olan ve adına “sanatçı” diyen ve dedirten, gösteri
dünyasında boy gösterenler, bu sözleri düşünerek boylarını ölçseler ve tevazu erdemini öğrenseler çok iyi olurdu.