Cemile

Tayınım çıkmıştı
bir başka ile
yalan, yanlış söz ile
Çamaş, Gürgentepe Dağları'nda
zamansız karlı yollarda
ne işim vardı?

keşke seni oralarda
görmeseydim al yanaklı
mercandişli, güleç yüzlü
gül dudaklı Cemile

Seni gören görmüş
defne yeşili, toprak kokusu
bir anı olarak kaldı yanımda
mendilinde bir tutam gül kurusu
gökmavisi, turuncu
var git mutlu olasın
çocuk doğurasın
Cem ile
güle güle
huzur bulasın
gül yüzlü CEMİLE...

Abdülkadir Güler
1- YeniDefne Dergisi Eylül 2001-İstanbul
2- Çağrı Dergisi Kasım 2002. Ankara.