Cennet’ ten köşelerimiz: Dimçay’ ı görmüşlüğünüz var mı?

Tatildeyken bir arkadaşıma “Alanya’ ya gittik, orada Damlataş Mağarasını ve Kale’yi ziyaret ettik” diyecek oldum bana “ Dimçay’ a gittiniz mi?” diye sordu. Alındım biraz doğrusu. Gezecek o kadar yer var ki ülkemde bir ömür yetmez.

Ertesi gün kaldığımız yerde İngiliz komşularımız da Dimçay’a gideceklerini söyleyince orayı görmek farz oldu tabi.

Efendim Dimçay’a, Alanya’dan Mersin’e doğru çıktıktan birkaç metre sonra köprüden sola girip gidiliyor. Epeyce uzun fakat ağaçlıklı ferah bir yolu var. Bir baraj inşaatı vardı yolun yarısında. Ne zaman biter bilinmez.

Komşular bana orada bir şelale ve restoranlar olduğunu anlatınca, ben Manavgat gibi bir yer sandım.

Bana anlatmadıkları şey bu restoranların şelalenin içinde kuruldukları idi. Demirlerle suyun içine kazarak küçük bölümlere ayırmışlar. Her bölüme bir aile sığıyor. Minderlere oturup, suyun sesini dinleyerek ne istiyorsanız yiyip içiyorsunuz. Bu ses size haliyle biraz tuzluya patlıyor ama bir kez de olsa böyle bir zevki tatmanız gerekiyor.

Sadece restoranlar yok, piknik alanları ve girişi ücretsiz olan bir aquapark da var. Dolayısı ile alternatifiniz çok. Kendi yemeğinizi de götürebilirsiniz dilerseniz.

İnanılmaz lezzetlerde yemekler yiyip, harika bir akşam geçirdik. Kiremitte çupra ve levrek tavsiye ediyorum. Temiz hava ve şelale sesi sizi ninni gibi uyutursa benden günah gitti. Sabah uyandırma servisleri varmış merak etmeyin!!!

Önceki günlerde gittiğimiz Damlataş Mağarası ve Kale de bir harika. Özellikle Damlataş Mağarası’ndaki sarkıt ve dikit oluşumunun halen sürmesi çok ilginç geldi bana. Mağaranın içi nakışlarla işlenmiş gibi duruyor.

Kale’ye ise Mağaranın solundaki yoldan araba ile çıkılıyor. Yol boyunca küçük bakkallar ve elişleri satan esnaf sizi selamlıyor ama onlar Side’deki gibi sinir bozmuyorlar. Köylüler çok içten ve sempatikler. Sizi güler yüzle karşılıyorlar.

Manzara ise anlatılamayacak kadar güzel.

Sırada Antalya var!

Resimler: Aile albümümüzden