Çeşme’de Koyun Koyuna Yalnızlığım

Çeşme!..
Yalnızlığımı anladın ama
Ne olur bu gece vakti
“Gel…” deme yine
Dayanamam kalkar gelirim.
Eeee sonra yalnızlığım,
Seninle ne kadar olursa
İşte o kadar…
Oysa sen de yalnızsındır
Deniz kıyısında kumsalda
Buluşamayız ki birlikte
Ay ensemizde boza pişirir
Semaver
“O da ne?” diye sorma.
Ay bu, ne yapacağı belli olmaz
Bulutların arasından
Ansızın çıkar da
Soramazsın
“Neden aydınlattın ortamı?”
Öylece üryan
Yakalanırız sonra dalgalarla
Koyun koyuna
Ama olsun
Ayıp değil ya…